Bizler Bravo ve BRV isimli aynı kişiye ait iki tekstil firmasının işçileriydik. Üretimi Zara/Inditex grubuna, Next ve Mango markalarına yapmaktaydık ve bu markaların sürekli olarak gözetimi ve kontrolü altındaydık. 2016 yılının Mayıs’ından Temmuz’una patronumuz ücretlerimizin büyük bölümünü ödemedi. 2016 Temmuz’unun sonunda ise alacaklı firmaların adamları işyerini basıp tüm makine ve değerli eşyalara el koydu. Patron ise ortadan kayboldu. İki ila üç aylık maaşlarımızı, kıdem ve ihbar tazminatlarımızı alamadık.

Günümüzde dünyayı saran küresel üretim zincirinde bizimki gibi tedarikçi fabrikalar aslında küresel markaların fabrikalarıdır. Bizimki gibi fabrikalarda yapılan üretimden en çok parayı kazanan ve üretim koşulları üzerinde asıl söz sahibi olanlar hep bu markalardır. Bu gerçek günümüzde git gide kabul görmekte. Öyle ki Zara/Inditex, uluslararası IndustriAll sendikası ile Küresel Çerçeve Sözleşmesi imzaladı ve ürün tedarik ettiği fabrikalardaki işçilerin temel haklarından sorumlu olduğunu kabul etti.

2016 yılının Ağustos ayından beri sendikamız DİSK Tekstil, Temiz Giysi Kampanyası ve IndustriAll Küresel Sendikası’nın desteği ile bizim için söz konusu markalarla görüşmeler yürüttü. 12 ay boyunca bu görüşmelerin sonuçlanması için sabırla ve ümitle bekledik. Görüşmelerin ve diplomasinin zarar görmemesi için yaşadığımız sıkıntıları içimize attık, ses çıkarmadık. Ancak kocaman bir yılın ardından geldiğimiz noktada markalar toplam alacağımızın sadece çeyreğini biraz geçen bir miktarı ödemeyi kabul etti. Yani markalar sorumluluklarını kabul etti, ancak bize sadaka vermeyi layık gördü. 

Hepimiz yıllardır Zara/Inditex, Next ve Mango için çalıştık, ter döktük. Bu markaların o güzel giysilerini ellerimizin emeği, gözlerimizin nuru ile bizler yaptık. Bu markaları alın terimizin karşılığını, hakkımız olanı vermeye çağırıyoruz. Sadaka değil hakkımızı istiyoruz! Sizlerden de bu çağrımıza destek olmanızı bekliyoruz. 

140 Bravo işçisi adına