ห้าม! รัฐใช้ หรือ อนุญาตให้ใช้ ป่าสมบูรณ์
ห้าม! รัฐใช้ หรือ อนุญาตให้ใช้ ป่าสมบูรณ์
พื้นที่ป่าไม้ในช่วงเวลา 5 ปีที่ผ่านมา อยู่ที่ร้อยละ 31 หากเปรียบเทียบกับพื้นที่ป่าไม้ที่ลดลง ซึ่งตรงข้ามกับจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น โดยการเพิ่มของจำนวนประชากรทำให้การใช้ทรัพยากรเพิ่มขึ้นในหลายๆ ด้าน เช่น การสร้างที่อยู่อาศัย การทำการเกษตร เพื่อยังชีพ ทำให้เกิดการบุกรุกพื้นที่ป่าเพิ่มขึ้น อุปสงค์ อุปทาน ในการต้องการใช้ไม้ไม่ว่าจะอุตสาหกรรมผลิตกระดาษ เฟอร์นิเจอร์ และพลังงาน ฯลฯ ซึ่งที่ผ่านมาพบข้อมูลว่า พื้นที่ป่าลดลง ร้อยละ 0.02 ทุกปี หรือ ประมาณ 65,000 ไร่ เปรียบเทียบได้กับ ทุก 1 ชั่วโมง มีป่าถูกทำลายไปเทียบเท่ากับ 26 สนามฟุตบอล
ซึ่งปัจจุบันภาคเหนือมีพื้นที่ป่ามากที่สุดร้อยละ 64.37 ของพื้นที่ภาค ในขณะเดียวกันก็พบการบุกรุกพื้นที่ป่าอยู่มากเช่นเดียวกัน
การแบ่งพื้นที่ป่ามีหลายส่วนด้วยกัน ทั้งส่วนที่เป็นเขตอุทยาน และ ที่ดินของราชพัสดุ ในความดูแลของกระทรวงการคลัง รัฐเป็นเจ้าของ หลายพื้นที่มีความหนาแน่นของต้นไม้ และ เป็นป่าสมบูรณ์
ถ้าหากพูดถึงพื้นที่ป่าที่ลดลงทุกปี เกิดได้จากหลายปัจจัย ไม่ว่าจะเป็นจากภัยธรรมชาติ การการรุกพื้นที่เพื่อทำกินของประชาชน ซึ่งในส่วนนี้เอง มี พ.ร.บ.ป่าชุมชน ที่ควบคุมดูแลอยู่ เพื่ออนุรักษ์และใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน แต่ป่าที่เป็นพื้นที่ของรัฐในปัจจุบันเองยังไม่มีมาตรการในการควบคุมใด ๆ เกิดขึ้น ในขณะที่รัฐเองก็พยายามจะสร้างมาตรการในการเพิ่มพื้นที่สีเขียวให้กับประเทศ ในฐานะประชาชนคนนึง จึงคิดว่าต้องมีการกำหนดมาตรการการใช้พื้นที่ป่าของรัฐมากขึ้น
โดยขอเสนอนโยบาย
“ ห้าม! รัฐใช้ หรือ อนุญาตให้ใช้ ป่าสมบูรณ์ ”
โดยหากรัฐจะมีการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ป่า เพื่อไปใช้ประโยชน์อื่น ๆ ต้องมีการศึกษาพื้นที่ และ กำหนดกฎเกณฑ์เพื่อประเมินความสมบูรณ์ของป่า หากอยู่ในเกณฑ์ที่เป็นป่าสมบูรณ์ รัฐห้ามใช้พื้นที่นั้นเด็ดขาด
กลไกที่กำหนดขึ้นควรเปิดโอกาสให้กับประชาชนเข้าไปมีส่วนร่วมเพิ่มมากขึ้น ในการตัดสินใจ ซึ่งหากนโยบายนี้เกิดขึ้นจริง จะส่งผลดีต่อภาครัฐคือ รัฐจะสามารถเพิ่มพื้นที่ป่าได้แน่นอน และยังช่วยลดการปะทะระหว่างรัฐกับประชาชนในพื้นที่ นอกจากนี้ยังมีโอกาสบรรลุเป้าหมายทั้งการเป็นประเทศพัฒนาแล้ว ที่มีคุณภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อมที่ดีที่สุดในอาเซียน ภายในปี 2579 พื้นที่ป่าไม้จะเพิ่มขึ้น และ การมีพื้นที่ป่าอนุรักษ์ 25%